[Púrrpures] Σχετικά με το περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης στις 12/12 στο κέντρο της Πάτρας.

Σχετικά με το περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης στις 12/12 στο κέντρο της Πάτρας.

Στις 12/12/20 το απόγευμα μία κοπέλα δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ότι έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης σε κοινή θέα καθώς βρισκόταν στο σταθμό Αγίου Νικολάου στο κέντρο της Πάτρας. Συγκεκριμένα, ένας άνδρας περίπου 22 χρονών την πλησίασε και άρχισε να της μιλάει με χυδαίο τρόπο, τη φίλησε, την έπιανε στο στήθος και στα γεννητικά όργανα σε σημείο πόνου, καθώς και της τραβούσε τα εσώρουχα. Παρά τις φωνές και τις προσπάθειες απομάκρυνσής του, ο άνδρας συνέχισε να αγγίζει βίαια την κοπέλα και οι άνθρωποι που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο σταθμό δεν έκαναν καμία κίνηση για να παρέχουν βοήθεια στην κοπέλα ή να πουν στον άνδρα να σταματήσει, αντιθέτως παρέμειναν σιωπηλοί και αδρανείς. Όταν η κοπέλα πήγε στην αστυνομία να καταγγείλει το συγκεκριμένο άνδρα, οι μπάτσοι τη χλεύασαν και της είπαν χαρακτηριστικά “Καλά να πάθεις”, “Τα ήθελες και τα έπαθες” και συνέχισαν με ειρωνείες και χωρίς να κάνουν τη δουλειά τους, ψάχνοντας και συλλαμβάνοντας τον άνδρα με αποτέλεσμα τον περαιτέρω φόβο της κοπέλας σε σημείο που πλέον δεν μπορεί να κυκλοφορήσει μόνη της πουθενά.

Ο συγκεκριμένος τύπος που έπραξε τα παραπάνω, συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος και πιθανότατα η κοπέλα που βίωσε όλη αυτή την κατάσταση να μην είναι η μόνη. Δεν θα μας φανεί περίεργο το να έχει ενοχλήσει και άλλες κοπέλες με παρόμοιο τρόπο στο παρελθόν και σίγουρα το ότι μένει “ατιμώρητος” κάθε φορά του δίνει κίνητρο για να συνεχίσει να το κάνει χωρίς ενοχές. Δεν θα αναλύσουμε το ψυχολογικό προφίλ του άνδρα αυτού, γιατί δεν είναι ο μόνος. Δυστυχώς η πατριαρχία τρέφει αυτή τη συμπεριφορά και αντίληψη των ανδρών, ότι δηλαδή οι γυναίκες υπάρχουν μόνο ως ερωτικά αντικείμενα, ούτε καν υποκείμενα, και εκείνοι μπορούν να τους συμπεριφέρονται και να πράττουν με γνώμονα τα δικά τους θέλω, χωρίς να τη συναίνεσή τους. Συνένοχη σε όλα αυτά είναι η κοινωνία που κατηγορεί τις γυναίκες για το ντύσιμο και τη συμπεριφορά τους, και αφήνει τους άνδρες να δρουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ή απλά παραμένει αμέτοχη και σιωπηλή.

Μέσα σε αυτή τη δυστοπική κοινωνία που είμαστε αναγκασμέν@ να ζούμε, η αδράνεια και η αδιαφορία του κόσμου που βρίσκονταν γύρω μας εξοργίζει. Η αποχαύνωση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε ενώ συμβαίνει ένα τέτοιο περιστατικό στη διπλανή τους, οι άνθρωποι αδιαφορούν και συνεχίζουν τη δουλειά τους χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Ας μάθουν όμως πως η σιωπή και η αδράνεια είναι συνενοχή και πως αυτό δεν το έκανε κάποιος ο οποίος είναι απαραίτητα “ψυχικά διαταραγμένος” ή οποιοδήποτε αντικοινωνικό και παράταιρο όν που δεν συμβαδίζει με τα πρότυπά τους, αλλά ένας καθημερινός άνδρας που θα μπορούσε να είναι ο αδερφός μας ή καλός μας γείτονας του απέναντι σπιτιού. Και για τους ίδιους τους αστυνομικούς στους οποίους κατέφυγε η κοπέλα, φάνηκε φυσιολογική και δικαιολογημένη η βίαιη αυτή συμπεριφορά. Μια συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται άλλοτε διαταραγμένη και άλλοτε φυσιολογική και δικαιολογημένη, προκειμένου να μην κοιτάξει ποτέ στα μάτια η κοινωνία το πρόβλημα. Η αδιαφορία του κόσμου διαιωνίζεται από το πατριαρχικό σύστημα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βιώματα γυναικών, μιας και η γυναίκα θεωρείται “εκ φύσεως” κατώτερη και πιο αδύναμη από τον “κυρίαρχο” άνδρα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα σκεφτούν ότι “δεν είναι δική τους δουλειά” και θα συνεχίσουν το δρόμο τους γιατί ο άνδρας, στα μάτια τους, έχει το δικαίωμα να επιτίθεται στις γυναίκες σεξουαλικά και μπορεί να τις κάνει να αισθάνονται άσχημα στην προσπάθειά του να ικανοποιηθεί. Η πατριαρχία δεν ενδιαφέρεται για το πώς νιώθει η γυναίκα και έτσι μαθαίνουν να μην ενδιαφέρονται και τα άτομα που ζουν μέσα σε αυτό το σύστημα. Τα αδιάφορα σφυρίγματα είναι εκείνα που βυθίζουν στο σκοτάδι τέτοια περιστατικά και ξεπλένουν αυτούς που τα προκαλούν.

Το κράτος συνεχίζει να μας υπενθυμίζει πως η αστυνομία ΔΕΝ υπάρχει για να μας προστατεύει με το συγκεκριμένο γεγονός, όπως και πάρα πολλά παρόμοια περιστατικά που έχουν παραμείνει στο σκοτάδι. Το αληθινό πρόσωπο των αστυνομικών που εξακολουθούν να αγνοούν, να χλευάζουν και σε κάποιες περιπτώσεις να αδιαφορούν επιδεικτικά για περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης (και όχι μόνο), κατηγορώντας τα άτομα που τα έχουν βιώσει, τις γυναίκες για το προκλητικό τους ντύσιμο ή/και τη συμπεριφορά τους. Στην ουσία δεν υπάρχει κανένας κρατικός θεσμός στον οποίο μπορούμε να απευθυνθούμε για να ζητήσουμε βοήθεια σε τέτοιες περιπτώσεις και θα πρέπει να συνεχίσουμε να υποφέρουμε και να βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις. Η βιαιότητα και η καταστολή των μπάτσων περνά άμεσα σε έμφυλο επίπεδο όταν συμπεριφέρονται έτσι σε άτομα τα οποία υποτίθεται πρέπει να “προστατεύσουν” και να τους δημιουργήσουν το αίσθημα ασφάλειας απλά επειδή τους νοιάζει περισσότερο το φύλο στο οποίο ανήκουν αντί για το περιστατικό που καταγγέλλεται. Το κράτος εθελοτυφλεί με προκλητικό τρόπο στα έμφυλα ζητήματα και αγνοεί τον ελέφαντα στο δωμάτιο, που είναι η διαιωνιζόμενη κουλτούρα του βιασμού, με αποτέλεσμα τα μισά (και ίσως παραπάνω) μέλη του συνόλου του να αντιμετωπίζουν ή να αντιμετωπίσουν στο μέλλον παρόμοιες καταστάσεις με την συγκεκριμένη κοπέλα.

ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ, ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΠΡΩΙ ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΗ.

Η ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Φεμινιστική Ομάδα Púrrpures

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*