Κατά τη διάρκεια μιας απεργίας πείνας ο οργανισμός υποβάλλεται σε σοβαρή δοκιμασία από το πρώτο κιόλας διάστημα. Κατά τη διάρκεια των πρώτων δέκα ημερών περίπου, ο οργανισμός χρησιμοποιεί ως πηγή ενέργειας τις αποθήκες γλυκογόνου του ήπατος και των μυών. Ακολούθως, μετά την εξάντληση των αποθηκών αυτών, χρησιμοποιούνται τα αμινοξέα των μυών αυτών καθαυτών. Αυτό έχει ως συνέπεια από το δεύτερο κιόλας δεκαήμερο μιας απεργίας πείνας να παρατηρείται σημαντική απώλεια μυϊκής μάζας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο καρδιακός μυς.
Κατά την τελική φάση «προστατεύονται» οι υπολειπόμενοι μύες και για την παραγωγή ενέργειας χρησιμοποιούνται οι αποθήκες λιπώδους ιστού του οργανισμού. Όταν εξαντληθούν οι αποθήκες λίπους ακολουθεί καταστροφικός καταβολισμός πρωτεϊνών από τους μυς, με σοβαρά αποτελέσματα κυρίως για τον καρδιακό μυ. Στους κινδύνους συμπεριλαμβάνονται καρδιακές αρρυθμίες. Η κατάσταση του απεργού πείνας θεωρείται κρίσιμη εάν έχουν περάσει δέκα ημέρες από την έναρξη της απεργίας πείνας ή εάν έχει χάσει πάνω από 10% του σωματικού του βάρους. Κυριότερο σύμπτωμα που απαντά σε όλους σχεδόν τους απεργούς πείνας είναι το αίσθημα εύκολης κοπώσεως, οι λιποθυμικές τάσεις και το αίσθημα ζάλης. Οι απεργοί πέινας αρχίζουν, προκειμένου να αντιρροπήσουν αυτό το αίσθημα, να σηκώνονται αργά από το κρεβάτι και τελικά δεν μπορούν καθόλου να σηκωθούν. Αυτό επηρεάζει, μεταξύ άλλων, την ικανότητά τους να υποστηρίξουν τις απόψεις τους. Βραδυκαρδία και πτώση της αρτηριακής πιέσεως παρατηρούνται σε όλους τους απεργούς αρκετά νωρίς. Η ορθοστατική υπόταση ορισμένες φορές δε οδηγεί σε σημαντική ανικανότητα.
Στο πλαίσιο της αντιρρόπησης της πείνας, ο θυρεοειδής αδένας αρχίζει να υπολειτουργεί. Αυτό έχει ως τελική συνέπεια εύκολη κόπωση, υποθερμία και δυσανεξία στο ψύχος. Από τις πρώτες ημέρες οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν κοιλιακά άλγη και γαστρεντερικές διαταραχές, κυρίως σοβαρή δυσκοιλιότητα. Επιπλέον, εμφανίζονται ηλεκτρολυτικές διαταραχές που μπορεί να οφείλονται σε πάνω από έναν μηχανισμούς. Ο απεργός πείνας χάνει σταδιακά το αίσθημα της πείνας αλλά και το αίσθημα της δίψας, με αποτέλεσμα, εάν δεν υπάρχει κατάλληλη ιατρική βοήθεια και καθοδήγηση, σοβαρή αφυδάτωση. Η έλλειψη βιταμινών, σε συνδυασμό με άλλους μηχανισμούς και κυρίως τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις υπογλυκαιμίας, μπορεί να έχει μοιραίες συνέπειες για το κεντρικό νευρικό σύστημα. Σημαντικότερη επιπλοκή είναι η εμφάνιση εγκεφαλοπάθειας Wernicke, η οποία δεν είναι αναστρέψιμη. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί μη αναστρέψιμη πολυνευροπάθεια, κατάθλιψη, συναισθηματική αστάθεια και κατάσταση που προσομοιάζει με το σύνδρομο μετατραυματικού stress. Στα τελικά στάδια της αποχής από το φαγητό και από την έλλειψη βιταμινών μπορεί να παρατηρηθούν μια σειρά από επιπλοκές που ξεκινούν από την αιμορραγική διάθεση και φτάνουν έως την τύφλωση. Τέλος, επηρεάζεται η άμυνα του οργανισμού έναντι λοιμώξεων, με αποτέλεσμα ανοσολογική ανεπάρκεια.
Ο χρόνος από την έναρξη μιας απεργίας πείνας μέχρι το θάνατο ποικίλλει ανάλογα με τον κάθε άνθρωπο και ανάλογα με το βαθμό ιατρικής βοήθειας που δέχεται. Στην περίπτωση των Ιρλανδών απεργών πείνας του 1981, ο θάνατος επήλθε μεταξύ 46 και 71 ημερών.
Κατά την άποψη μας η κατάσταση του Σπύρου Χριστοδούλου είναι ιδιαιτέρως σοβαρή. Βαίνοντας πέραν την έκτης εβδομάδας απεργίας πείνας και εξετάζοντας τα ιατρικά δελτία των ιατρών που τον εξέτασαν, εκφράζουμε την ανησυχία μας για την κατάσταση της υγείας του, μιας και η σωματική ακεραιότητα ενός απεργού πείνας αυξάνεται σημαντικά μετά την 10η ημέρα ασιτίας ποσώς μάλλον όταν αυτή βρίσκεται πέραν των 46 ημερών με απώλεια άνω του 30% της σωματικής του μάζας.
Δεδομένης της συνέχισης της απεργίας πείνας συμφωνούμε με την εκτίμηση ότι τις προσεχείς μέρες, θα γίνει έκδηλη η απορρύθμιση του οργανισμού του, ως αποτέλεσμα ηλεκτρολυτικών και μεταβολικών διαταραχών, απορρύθμιση που ενδέχεται να οδηγήσει σε καταστάσεις απειλητικές για την οργανική, διανοητική και ψυχική υγεία, ακόμα και για την ίδια του τη ζωή.
28/2/2019
Σημείωση: Τα ανωτέρω αναφέρθηκαν από μέλος της συλλογικότητας μας που κατέθεσε ως μάρτυρας στις 27/2 στο Εφετείο, αναπτύσοντας προς την έδρα, τους κινδύνους για την ζωή του Απεργού πείνας, εισπράτωντας μια ηθελημένη άγνοια και θεσμική αδιαφορία για το εν λόγω ζήτημα.
https://mpalothia.net/i-dikaiosyni-toys-den-einai-mono-tyfli-einai-kai-koyfi/?fbclid=IwAR0pBzSGvsJ8h6aCGIs1krm0rRbQm0TbOyTsn62h1DQRuPYOQwix2san3XE
Leave a Reply