ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ!

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ

Στις 16 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό θέατρο Κέρκυρας συνάντηση εθελοντικών ομάδων του νησιού μετά από πρόσκληση του, εκλεγμένου πλέον, “υπερεθελοντή” Σ. Νεράντζη. Από τη θέση του υπεύθυνου εθελοντισμού, στην οποία και τον “έχωσε” η νέα φιλελεύθερη δήμαρχος (που στηρίζεται και από την ακροδεξιά), δήλωσε ότι μέσα στην στοχοθεσία των διαφόρων εθελοντικών ομάδων για τον επόμενο χρόνο είναι και η αναζήτηση χώρου στέγασής τους. Όλως τυχαίως οι πρώτοι και μοναδικοί χώροι που ήρθαν στο μυαλό του εν λόγω ως κατάλληλοι ήταν το Ινστιτούτο Ελαίας, στο οποίο στεγάζεται και η κατάληψη Ελαία, και το κτίριο της κατάληψης Allerta στη Σπηλιά. Υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι στο νησί υπάρχουν πλείστα εγκαταλελειμμένα και άδεια κτίρια τα οποία και ρημάζουν. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που ο εν λόγω αναφέρθηκε στις δύο καταλήψεις σαν να μιλάει για κτίρια άδεια. Στόχος τους μεταξύ άλλων είναι και να μας καταστήσουν αόρατους. Οι καταλήψεις του νησιού όμως μόνο άδειες δεν είναι. Αποτελούν απελευθερωμένους χώρους, τους οποίους δεν άφησαν να ρημάξουν και τους κατέστησαν κοινωνικά αξιοποιήσιμους οι καταληψίες του χθες και του σήμερα μέσω τις αυτοοργάνωσης και σίγουρα όχι χωρίς κόπο. Χώροι οι οποίοι ήταν χρόνια εγκαταλελειμμένοι από το κράτος και τον δήμο, χώροι οι οποίοι μέσα από την πολιτική δράση των ανθρώπων τους πήραν ζωή. Σε αυτά τα κτίρια που επί χρόνια ρήμαζαν δώσαμε πνοή συλλογικά, σε μια καθημερινότητα που γίνεται ολοένα πιο ασφυκτική. Η όποια βλέψη για εκκένωση και καταστολή των καταλήψεων δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μόνο τους τοίχους που με τόση δυσκολία φτιάξαμε, αλλά μια ολόκληρη κουλτούρα και την προσπάθεια μιας διαφορετικής αφήγησης για την ζωή.

Ας αναρωτηθούν πόσο εύκολο είναι να καταστείλουν διαδικασίες οριζόντια οργανωμένες, χωρίς αρχηγούς και ακολουθητές. Διαδικασίες που δεν βασίζονται σε δοσοληψίες για προσωπικά και όχι μόνο οφέλη, αλλά στην αμοιβαία συνύπαρξη του κόσμου που τις απαρτίζει. Σε μια πραγματικότητα που τα χρήματα δεν αρκούν ούτε για να ζήσεις, πόσο εύκολο είναι να καταστείλεις αυτοοργανωμένες συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, συζητήσεις, προβολές και άλλες πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, οι οποίες είναι ανοιχτές, χωρίς είσοδο, χωρίς πορτιέρηδες, χωρίς εμπορευματικούς όρους, στις οποίες χωράνε όλες και όλοι και όχι μόνο όσοι/-ες πληρούν τα κοινωνικά πρότυπα; Δεν μπορούν να καταστείλουν όλον αυτό τον κόσμο που αγωνίζεται για χειραφέτηση και ελευθερία.

Αναμενόμενο είναι λοιπόν οι καταλήψεις, ως χώροι που διαρκές τους στοίχημα είναι η επιδίωξη σχέσεων ισότητας, αλληλεγγύης και η εναντίωση στον ζόφο της κανονικότητας, να χαλάνε την εικόνα αυτών που ονειρεύονται το νησί ως ένα αποστειρωμένο τουριστικό παράδεισο. Είναι επίσης αναμενόμενο οι καταλήψεις ως χώροι κοινοκτημοσύνης, αγώνα και έμπρακτης αμφισβήτησης της ιδιοκτησίας και των θεσμών του κράτους να είναι από τις πρώτες που μπαίνουν στο στόχαστρο. Και στο παρελθόν, λοιπόν, οι χώροι μας έχουν δεχτεί απειλές και επιθέσεις και κατά καιρούς διάφοροι τις «ορέγονταν». Η κοινωνική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε όμως, δεν μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε αυτές τις δηλώσεις χωρίς την ένταξή τους στο μεγαλύτερο κάδρο. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται εν εξελίξει μια ολόκληρη κατασταλτική εκστρατεία με κέντρο τα Εξάρχεια. Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση, πατώντας πάνω στο χαλί που έστρωσε και η προηγούμενη κυβέρνηση, βαθαίνει τις ταξικές και κοινωνικές διαφορές, στοχοποιεί και επιτίθεται λυσσαλέα στα κατώτερα και πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, στις δομές τους και στον κόσμο του αγώνα. Σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων στη λογική του δόγματος “νόμος και τάξη” και με αντικείμενο τις ζωές εκατοντάδων μεταναστών/τριών είδαμε μπροστά στα μάτια μας προσφυγικές καταλήψεις να εκκενώνονται,

οικογένειες μεταναστών να ξαναχωρίζονται και να διαμοιράζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την δουλειά της ιδεολογικής στήριξης της εκστρατείας έρχονται να παρέχουν, όπως πάντα, τα ΜΜΕ. Στο σύγχρονο κυνήγι μαγισσών, ταυτίζονται οι αγωνιστές/ριες, οι αναρχικοί/ες, οι μετανάστες/ριες με “εγκληματίες και πρόβλημα” με “ενοχλητική σκόνη και σκουπίδια”, για να νομιμοποιηθεί η καταστολή στην κοινή γνώμη.

Τις δηλώσεις λοιπόν στα δικά μας μέρη τις ερμηνεύουμε ως μέρος της ατζέντας και του κεντρικού σχεδιασμού του κράτους. Τοπικά η τακτική τους όμως διαφέρει. Μπορεί να μην κάνουν ανοιχτά εντυπωσιακές δηλώσεις περί πάταξης της ανομίας ή για νόμο, τάξη και ασφάλεια και άλλα τέτοια, αλλά εκμεταλλευόμενοι τα χρόνια προβλήματα του νησιού πατάνε στον εθελοντισμό και δια αυτής της οδού προσπαθούν να χτυπήσουν καταλήψεις. Εμείς δεν παραβλέπουμε ότι μέσα στις εθελοντικές ομάδες υπάρχουν ανιδιοτελείς άνθρωποι. Παρόλα αυτά, όταν μέσα στον εθελοντισμό εμπλέκεται κράτος και κεφάλαιο με τις μικρές και μεγάλες εξουσίες τους, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν ξεχνάμε άλλωστε την ενασχόληση του εν λόγω προεκλογικά με τα “πράσινα” σημεία, τάχα μου για το καλό του τόπου, αλλά με ουσιαστικό στόχο του το στήσιμο εταιρίας Κοιν.Σ.Επ., η οποία επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Δεν μας διαφεύγει ότι στο όνομα του εθελοντισμού “ανιδιοτελείς” άνθρωποι, οι οποίοι, με θέση πια στη δημοτική αρχή, ανέλαβαν να κάνουν τη “βρόμικη” δουλειά και να δικαιώσουν υπογείως, “διακριτικά” και με πρόφαση το κοινωνικό έργο και τον εθελοντισμό τις πιθανές εκκενώσεις των καταλήψεων του νησιού. Όσο και αν δεν το παραδέχονται, γίνεται πλέον ξεδιάντροπα φανερό ότι ο εθελοντισμός τους κάνει την δουλειά του κράτους και το εξυπηρετεί.

Με αφορμή λοιπόν τις πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις του Σ. Νεράντζη, δηλώνουμε δημόσια κι εμείς με τη σειρά μας ότι οι καταλήψεις στο νησί δεν είναι άδεια ντουβάρια, είναι δομές που δρουν ως ανάχωμα στην συνεχόμενη υποτίμηση των ζωών μας και είναι εδώ για να μείνουν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΝΕΡΑΝΤΖΗ
ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΥΟΦΟΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Κατάληψη Allerta

Κατάληψη Ελαία

 Σύντροφοι/ισσες από κατάληψη Αντινομία