Ο αντιφασιστικός συντονισμός Κέρκυρας προέκυψε ως εξέλιξη των όσων ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Petrit Zifle στα Δραγωτινά Λευκίμμης από τον νεοναζί Δημήτρη Κουρή. Μετά τη δολοφονία, πορείες και δράσεις αντιπληροφόρησης έλαβαν χώρα τόσο στη Λευκίμμη όσο και στη χώρα της Κέρκυρας. Δράσεις που σε γενικές γραμμές ήταν πολυάριθμες, και γύρω τους συσπειρώθηκαν ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Παρόλα αυτά ένα πλήθος κόσμου ένιωσε ότι υπάρχει κενό σε μια σταθερή αντιφασιστική διαδικασία στο νησί. Αυτό το κενό επιδιώκει να καλύψει ο αντιφασιστικός συντονισμός.
Ζούμε σε μια περίοδο που ο κοινωνικός εκφασισμός επελαύνει και ενισχύεται πολιτικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο τόσο σε εγχώριο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι εθνικιστικές και ρατσιστικές φωνές αυξάνονται στον δημόσιο λόγο, όχι μόνο στο επίσημο πολίτικο σκηνικό, με τις εθνικιστικές κορώνες επιφανών πολιτικών ή τις ρατσιστικές κραυγές στα ΜΜΕ, αλλά και στο επίπεδο της καθημερινής ζωής, στα σχολειά, στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας, στους δρόμους και στα πεδία κοινωνικής συναναστροφής. Άλλοτε στα φανερά, άλλοτε ενδεδυμένος με τον μανδύα του πατριωτισμού, ώστε να κινείται πιο άνετα, ο εθνικισμός κηρύσσει το αφήγημα της εθνικής υπεροχής, το μίσος προς τους γειτονικούς λαούς και τη συστράτευση πίσω από εθνικά ιδεώδη, που μόνο θάνατο και καταστροφή για τους φτωχούς μπορεί να φέρουν. Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό ρευστών καταστάσεων, με τα κράτη και το κεφαλαίο να εμπλέκονται σε νέα γεωστρατηγικά παιχνίδια, ο μιλιταρισμός γνωρίζει μέρες δόξας στα ΜΜΕ, που παρουσιάζουν ως αναμενόμενη, ή και φυσιολογική, ακόμη και μια στρατιωτική αναμέτρηση με γειτονικές χώρες, για το μοίρασμα του θαλάσσιου πυθμένα και την εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων.
Παράλληλα, ο πατριαρχικός χαρακτήρας της κοινωνίας γίνεται εντονότερος. Η πατριαρχία, που θέλει τη γυναικά να είναι άβουλο υποχείριο του πατερά ή συζύγου της, χωρίς λόγο ακόμη και στο ίδιο της το σώμα, και τα ομοφυλόφιλα, αμφιφυλόφιλα ή διεμφυλικά άτομα να είναι μιάσματα κρυμμένα από τη δημοσιά θέα, γίνεται ολοένα και πιο επιθετική. Εγκλήματα έμφυλης βίας, με θύματα γυναίκες ή μελή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, πραγματοποιούνται σχεδόν σε καθημερινό επίπεδο.
Χρυσός χορηγός του φασισμού δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την Εκκλησιά της Ελλάδος ΑΕ. Εθνικισμός, μιλιταρισμός, ρατσισμός, αντικομμουνισμός και πατριαρχία είναι παραδοσιακά χαρακτηριστικά των παπάδων εδώ και δεκαετίες. Το λιβάνισμα κάθε εξουσίας ήταν ανέκαθεν ο βασικότερος σκοπός της εκκλησιά ανά τους αιώνες: Από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες και τους σουλτάνους της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μέχρι το σύγχρονο ελληνικό αστικό κράτος, οι παπάδες ήταν πάντα το πιο μισανθρωπικό και σκοταδιστικό κομμάτι της κοινωνίας.
Ο φασισμός προάγει τα ιδανικά της δύναμης και της υπεροχής, της κυριαρχίας πάνω στον αδύναμο, και την αποθέωση της εξατομίκευσης. Όσο υποχωρούν οι άξιες της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ταξικής δικαιοσύνης, τότε βρίσκει έδαφος να αναπτυχθεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός, και ο πόλεμος όλων εναντίον όλων. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός είναι ο πόλεμος ανάμεσα στους φτωχούς, ο πόλεμος των κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων στα ακόμη κατωτέρα, ο πόλεμος ενάντια σε οτιδήποτε δεν ταιριάζει στα επιβαλλόμενα από την εξουσία πρότυπα. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός εξαφανίζει οτιδήποτε θεώρει αδύναμο, ό,τι στέκεται εμπόδιο στην επικράτηση μίας αποστειρωμένης κοινωνικής πραγματικότητας.
Για να μην παραδοθούμε όμως στη βαρβαρότητα πρέπει να αντιληφθούμε ότι «ο κίνδυνος σαρκώνεται όταν εμείς κοιτάμε άλλου». Η απάθεια και η αδιαφορία δίνουν αβάντα στην κοινωνική νομιμοποίηση του τέρατος. Ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει τη δύναμη ή να συντηρεί το τέρας ή να το σκοτώσει για πάντα, και ότι, αν σήμερα σιωπά, αύριο η σιωπή αυτή θα τον καταβροχθίσει.
Σκοπός του αντιφασιστικού συντονισμού είναι αφενός να αναλύσει τα επιμέρους στοιχεία του εθνικού κορμού, και πώς επί του πρακτέου αυτά συνδέονται με τον φασισμό. Αφετέρου να δράσει μέσω πολυμόρφων δράσεων, που θα συνδιαμορφώνονται μέσω ανοιχτών συνελεύσεων, με δράσεις αντιπληροφόρησης και συνεχούς παρέμβασης μέσα στον κοινωνικό ιστό. Σκοπός επίσης του συντονισμού είναι να αποτελέσει έναν ζωντανό οργανισμό που θα παράγει λόγο και δράση. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι άλλωστε κοινωνικό καθήκον, και όχι πόλεμος μεταξύ συμμοριών, όπως το παρουσιάζουν όλες οι εξουσιαστικές δομές και τα Μ.Μ.Ε. Στόχος είναι τέλος ο συντονισμός να μην δραστηριοποιείται μόνο σε επίπεδο πόλης και κέντρου, αλλά και σε γειτονιές και χωριά της Κερκύρας.
Ενάντια στην εθνική συνείδηση να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης. Ενάντια στο εθνικό μίσος να προτάξουμε την έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη. Ενάντια στον ρατσισμό, την ισότητα των ανθρώπων. Ενάντια στην τοξική πατριαρχία, τις ισότιμες σχέσεις και τη χειραφέτηση. Τέλος, ενάντια στον μιλιταρισμό να στρατεύσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας σε αυτοοργανωμένους αντιφασιστικούς αγώνες, για την πραγμάτωση ενός κόσμου ελεύθερου.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ
Αντιφασιστικός συντονισμός Κερκύρας
antifa-corfu@riseup.net
Leave a Reply